गणपतीची आरती
सुखकर्ता दुःखकर्ता वार्ता विघ्नाची | नुरवी पुरवी प्रेम कॄपा जयाची || सर्वांगी सुंदर उटि शेंदुराची | कंठी झळके माळमुक्ता फळांची || १ ||
जय देव जय देव जय मंगलमूर्ती | दर्शनमात्रे मनःकामनापूर्ती || धृ ||
रत्नखचीत फरा तुज गौरी कुमरा| चंदनाची उटि कुंकुमकेशरा|| हिरेजडित मुगुट शोभतो बरा | रुणझुणती नुपूरे चरणीं घागरीया || २ ||
लंबोदर पितांबर फणिवरबंधना | सरळ सोंड वक्रतुंड त्रिनयना || दास रामाचा वाट पाहे सदना | संकटी पावावे निर्वाणीं रक्षावें सुरवरवंदना || ३ ||
शंकराची आरती
लवथवती विक्राळा ब्रम्हांडी माळा | विषें कंठ काळा त्रिनेत्रीं ज्वाळा || लावण्यसुंदर मस्तकीं बाळा | तेथुनियां जळ निर्मळ वाहे झुळझुळा || १ ||
जयदेव जयदेव जय श्री शंकरा | आरती ओवाळूं तुज कर्पूरगौरा || धृ ||
कर्पुगौर भोळा नयनीं विशाळा | अर्धांगी पार्वती सुमनांच्या माळा || विभुतीचे उधळण शितिकंठ नीळा | ऐसा शंकर शोभे उअमवेल्हाळा || २ ||
देवीं दैत्यीं सागर मंथन पैं केले | त्यामाजी अवचित हलहल जे उठिले || तें त्वां असुरपणें प्राशन केलें | नीलकंठ नाम प्रसिद्ध झालें || ३ ||
दुर्गादेवीची आरती
दुर्गे दुर्घट भारी तुजविण संसारी | अनाथनाथे अंबे करुणा विस्तारी | वारी वारी जन्ममरणातें वारी | हारी पडलों आता संकट नीवारीं || १ ||
जयदेवी जयदेवी महिषासुरमर्दिनी | सुरवर ईश्वरवरदे तारक संजीवनी || धृ ||
त्रिभुवनभुवनी पाहतां तुजऐसी नाही | चारी श्रमले परंतु न बोलावे काही | साही विवाद करितां पडले प्रवाहीं | ते तूं भक्तांलागी पावसी लवलाहीं || २ ||
प्रसन्नवदने प्रसन्न होती निजदासां | क्लेशांपासुनि सोडवि तोडी भवपाशा | अंबे तुजवाचून कोण पुरविल आशा | नरहरि तल्लिन झाला पदपंकज-लेशा || ३ ||
विठ्ठलाची आरती
युगें अठ्ठावीस विटेवरी उभा । वामांगीं रखुमाई दिसे दिव्य शोभा ॥ पुंडलिकाचे भेटी परब्रह्म आलें गा । चरणीं वाहे भीमा उद्धरी जगा ॥ १ ॥
जय देव जय देव जय पांडुरंगा । रखुमाईवल्लभा, राईच्या वल्लभा पावें जिवलगा ॥ ध्रु० ॥
तुळसीमाळा गळां कर ठेवुनि कटीं । कांसे पीतांबर कस्तुरि लल्लाटीं ॥ देव सुरवर नित्य येती भेटी । गरुड हनुमंत पुढें उभे रहाती ॥ जय० ॥ २ ॥
धन्य वेणुनाद अनुक्षेत्रपाळा । सुवर्णाची कमळें वनमाळा गळां ॥ राई-रखुमाबाई राणीया सकळां । ओंवाळीती राजा विठोबा सांवळा ॥ जय० ॥ ३ ॥
ओंवाळूं आरत्या कुरवंड्या येती । चंद्रभागेमाजीं सोडुनियां देती ॥ दिंड्या पताका वैष्णव नाचती । पंढरीचा महिमा वर्णाचा किती ॥ जय० ॥ ४ ॥
आषाढी कार्तिकी भक्तजन येती । चंद्रभागेमध्ये स्नानें जे करिती ॥ दर्शनहेळामात्रें तयां होय मुक्ती । केशवासी नामदेव भावें ओंवाळीती ॥ जय० ॥ ५ ॥
तुकारामाची आरती
आरती तुकारामा | स्वामी सद्गुरुधामा |
सच्चिदानंद मूर्ती | पायी दाखवीं आम्हां || धृ ||
राघवें सागरांत | जैसे पाषाण तारिले |
तैसे हे तुकोबाचे | अभंग उदकीं रक्षिले | आरती || १ ||
तुकितां तुलनेसी | ब्रम्ह तुकासी आलें |
म्हणोनी रामेश्वरें | चरणी मस्तक ठेविलें || आरती तुकारामा || २ ||
ज्ञानदेवांची आरती
आरती ज्ञानराजा |महाकैवल्यतेजा |
सेविती साधुसंत ||
मनु वेधला माझा || आरती || धृ ||
लोपलें ज्ञान जगी |हित नेणती कोणी |
अवतार पांडुरंग |
नाम ठेविले ज्ञानी || १ || आरती || धृ ||
कनकाचे ताट करी |उभ्या गोपिका नारी |
नारद तुंबर हो ||
साम गायन करी || २ || आरती || धृ ||
प्रकट गुह्य बोले |विश्र्व ब्रम्हाची केलें |
रामजनार्दनी |
पायी मस्तक ठेविले |
आरती ज्ञानराजा |
महाकैवल्यतेजा || सेविती ||३
घालीन लोटांगण
घालीन लोटांगण, वंदीन चरण ।
डोळ्यांनी पाहीन रुप तुझें ।
प्रेमें आलिंगन, आनंदे पूजिन ।
भावें ओवाळीन म्हणे नामा ।।१।।
त्वमेव माता च पिता त्वमेव।
त्वमेव बंधुक्ष्च सखा त्वमेव ।
त्वमेव विध्या द्रविणं त्वमेव ।
त्वमेव सर्वं मम देवदेव।।२।।
कायेन वाचा मनसेंद्रीयेव्रा, बुद्धयात्मना वा प्रकृतिस्वभावात ।
करोमि यध्य्त सकलं परस्मे, नारायणायेति समर्पयामि ।।३।।
अच्युतं केशवं रामनारायणं कृष्णदामोदरं वासुदेवं हरिम।
श्रीधरं माधवं गोपिकावल्लभं, जानकीनायकं रामचंद्र भजे ।।४।।
हरे राम हर राम, राम राम हरे हरे ।
हरे कृष्ण हरे कृष्ण, कृष्ण कृष्ण हरे हरे ।
पसायदान
आतां विश्वात्मके देवे, येणे वाग्यज्ञे तोषावे,
तोषोनि मज द्यावे, पसायदान हे ||१||
जे खळांचि व्यंकटी सांडो, तया सत्कर्मी रती वाढो,
भूतां परस्परे जडो, मैत्र जीवांचे ||२||
दुरितांचे तिमिर जावो, विश्व स्वधर्म सूर्ये पाहो,
जो जे वांछील तो ते लाहो, प्राणिजात ||३||
वर्षत सकळ मंडळी, ईश्वरनिष्ठांची मांदियाळी,
अनवरत भूमंडळी, भेटतु भूता ||४||
चला कल्पतरूंचे आरव, चेतनाचिंतामणींचे गाव,
बोलती जे अर्णव, पीयूषांचे ||५||
चन्द्रमेंजे अलांछन, मार्तण्ड जे तापहीन,
ते सर्वाही सदा सज्जन, सोयरे होतु ||६||
किंबहुना सर्व सुखी, पूर्ण होवोनि तिहीं लोकी,
भजिजो आदिपुरुषीं, अखण्डित ||७||
आणि ग्रंथोपजिवीये, विशेषी लोकी इये,
दृष्टादृष्टविजये, होआवेजी ॥८॥
येथ म्हणे श्री विश्वेश्वरावो, हा होईल दानपसावो,
येणे वरे ज्ञानदेवो, सुखिया झाला ||९||
No comments:
Post a Comment